Zo nu en dan steekt het onverwacht weer de kop op: de onbedwingbare neiging om alle profielfoto’s in mijn adresboek kloppend te maken. Vorige week was het weer zover. Ik was net overgestapt naar een andere mail-app en waar een foto zou moeten staan, stond ineens een gekleurd bolletje met initialen.
Nog geen kwartier later was ik m’n adresboek aan het updaten, verwijderde ik oude foto’s en verving ik ze door recentere versies. Wat dat betreft nog een geluk dat ik veel van mijn contacten wel eens voor de camera heb gehad.
Had het nut? Nee. Natuurlijk niet. Alsof het voor de uitkomst van een telefoongesprek uitmaakt hoe iemand in je adresboek staat.
Voelde het goed? Nou en of! Het is toch prachtig om te zien dat áls ik eens een keer gebeld wordt, ik daar gewoon op de mooiste manier een seintje van krijg.
Was ik toch mooi in mijn eigen valkuil terechtgekomen. Die waar ik opdrachtgevers (en iedereen die er verder maar naar wil luisteren) graag voor behoed. De valkuil van de mooiste oplossing nastreven terwijl je eigenlijk gewoon de beste oplossing moet hebben.
Het is net als met auto’s: je kunt een hele mooie auto kopen, maar uiteindelijk moet het ding je goedkoop, droog en zonder al te veel gesputter van A naar B brengen. En liefst ook weer terug.
Met fotografie is dat eigenlijk net zo. Maar hoe vaak ik wel niet hoor dat ‘we op zoek zijn naar de mooiste foto’.
Onzin! Denk ik dan.
Je bent op zoek naar de beste foto. Voor jouw doel. En misschien is dat geen foto met een gouden bies maar met een rafelrandje. Die er dan toch nét beter in slaagt om de vinger op de zere plek te leggen of precies dat duidelijk te maken waar jij naar op zoek bent.
Kijk. Een mooie foto doet het prima in een museum. Maar als je het vakmanschap van bijvoorbeeld een timmerfabriek lekker wil presenteren, heb je niet zo veel aan een museumstuk. Dan wil je vooral vaklui zien die een en al ambacht uitstralen zodat de kijker dat begrijpt.
Vooruit.
Het moet er wel een beetje lekker uitzien natuurlijk. Anders bel je wel een andere timmerman. Voor hun tien anderen.
Het mag dus best mooi zijn. Graag zelfs.
Maar het begint toch echt bij het bedenken van de beste oplossing. Eerst het praatje. En met de juiste creatieve geest aan tafel, leidt dat vanzelf tot het beste plaatje.
En nu ga ik snel naar de dealer want mijn nieuwe auto staat eindelijk klaar. Zit niet bepaald als de beste bioscoopstoel en het entertainmentsysteem is ontworpen door een digibeet, maar het is wél de mooiste uit de showroom.